-
1 ὄρνις
ὄρνις, ὁ u. ἡ (ΟΡ), ὄρνῑϑος, dor. ὄρνῑχος, acc. ὄρνῑϑα u. ὄρνιν, plur. ὄρνῑϑες u. ὄρνεις u. s. w., auch ὄρνῑς, S. Emp. adv. phys. 1, 3 u. A., s. Schaef. zu Greg. Car. p. 476; vgl. über Geschlecht u. Deklination des Wortes Ath. IX, 373 f – der Vogel, sowohl der wilde, Raubvogel, als der zahme, Hausvogel, bes. Huhn; Hom. u. Folgde; Soph. vrbdt ὄρνις ἀηδών, Ai. 617; bes. ein Vogel, der, von den Göttern gesendet, ein Vorzeichen der Zukunft giebt, ὡς οὖν εἴδονϑ', ὅτ' ἄρ' ἐκ Διὸς ἤλυϑεν ὄρνις, Il. 8, 251, vgl. 13, 200; ἃς ἄρα οἱ εἰπόντι ἐπέπτατο δεξιὸς ὄρνις, αἰετός, 13, 821; Od. 15, 160, vgl. 20, 242; Hes. O. 830; übh. Vorzeichen, verhängnißvolle Vorbedeutung, auch wenn sie nicht aus dem Vogelfluge entnommen ist, μ ηδέ μοι αὐτὴ ὄρνις ἐνὶ μεγάροισι κακὸς πέλευ, Il. 24, 219; vgl. Aesch. frg. 83, ὄρνιϑα δ' οὐ ποιῶ σε τῆς ἐμῆς ὁδοῠ, der auch χρηστήριοι ὄρνιϑες erwähnt, Aesch. Spt. 26; vgl. μόρσιμ' ἀπ' ὀρνίϑων ὁδίων Ag. 152 u. φεῦ τοῠ ξυναλλάσσοντος ὄρνιϑος βροτοῖς δίκαιον ἄνδρα τοῖσι δυσσεβεστέροις Spt. 579, über die Bestimmung, das Geschick (vgl. Soph. O. R. 52); u. von Raubvögeln, wie οἰωνός, denen die unbestatteten Leichen zum Fraße dienen, ἐπιχωρίοις ὄρνισι δεῖπνον οὐκ ἀναίνομαι πέλειν, Suppl. 782; οὐδ' ὄρνις εὐσήμους ἀποῤῥοιβδεῖ βοάς, Soph. O. R. 1008; ὄρνιϑα τόνδ' αἴσιον ποιούμεϑα, Eur. I. A. 607; οἰωνίσματ' ὀρνίϑων μαϑών, Phoen. 846; für ein Vogelzeichen braucht es auch Ar. Av. 719 ff., wo er komisch Alles aufzählt, was als Vorbedeutung galt, ὄρνιν τε νομίζετε πάνϑ' ὅσαπερ περὶ μαντείας διακρίνει· φήμη γ' ὑμῖν ὄρνις ἐστίν, πταρμόν τ' ὄρνιϑα καλεῖτε, ξύμβολον ὄρνιν, φωνὴν ὄρνιν ff., woraus man wenigstens auf den häufigen Gebrauch dieses Wortes in dieser Bdtg schließen kann; διὰ ὀρνίϑων ποιουμένην ζήτησιν τοῦ μέλλοντος, Plat. Phaedr. 244 c; οἷς πιστεύοντες ὥςπερ μάντεις ὄρνισιν, Phil. 67 a; Sp., wie Plut. Fab. Max. 19, χρησάμενος ὄρνισιν οὐκ αἰσίοις, ἀπετράπη. – Der plur. steht zuweilen für den Vogelmarkt, vgl. Pors. Ar. Av. 13; εἰς τοὺς ὄρνεις εἰςιών, Dem. 19, 245. – Μουσῶν ὄρνιϑες, Musenvögel, Dichter, Kießl. Theocr. 7, 47. – Sprichwörtlich ὀρνίϑων γάλα, Vogelmilch, von glücklichen Menschen, die in Allem über Erwarten Glück haben, denen sogar die Vögel Milch geben, wie es bei uns etwa heißt »wem das Glück wohl will, dem kalbt der Ochs«. – [Ι ist lang in den zweisylbigen Casus Il. 12, 218. 24, 219; bei den Tragg. gew. kurz; bei Ar. lang, obgleich sich Av. 16. 270. 287. 335 auch ὄρνις u. ὄρνιν mit kurzem ι findet; spätere Epiker haben es gewöhnlich kurz. Die Gramm. nennen die Länge attischen Gebrauch, vgl. Draco p. 71, 7; E. M. 632, 33.]
-
2 ὄρνις
ὄρνις, ὁ, also ἡ Il.9.323, 14.290, al., freq. in [dialect] Att., cf. 111 ; gen. ὄρνῑθος; acc. sg. ὄρνῑθα and ὄρνιν, neither in Hom.: pl., nom. and acc. ὄρνῑθες, -θας, but in acc. also ὄρνεις or ὄρνῑς (S.OT 966, E.Hipp. 1059, Ar.Av. 717, 1250, 1610, D.19.245, etc.):—also [full] ὄρνιξ, PCair.Zen.375.1 (iii B. C.), v.l. in Ev.Luc.13.34, called [dialect] Ion. and [dialect] Dor. by Phot. (but ὄρνις nom. in Alcm. 26.4); acc.Aὄρνῑχα Pi.O.2.88
; gen.ὄρνῑχος Id.I. 6(5).53
: nom. pl.ὄρνῑχες B.5.22
, Theoc.7.47; gen. pl.ὀρνίχων Alcm. 67
, Abh.Berl.Akad.1925(5).33 (Cyrene, iv B. C.) ; dat. ὄρνιξι, ὀρνίχεσσι, Pi.P.5.112,4.190 ( ὄρνιξι also in PLond.1.131r. 125, al. (i A. D.)): on the gender and declens., v. Ath.9.373 sq. (Cf. ὄρν-εον, Goth.ara, gen. arins 'eagle', etc.) [In the trisyll. cases [pron. full] ῑ always: Hom. has ὄρνῑς in Il.9.323,12.218, but ὄρνῐς ib.24.219 ; and later [dialect] Ep. use both ὄρνῑς and ὄρνῐς: in Trag. both quantities are found, ὄρνῐς in A. Fr.304.3 ([etym.] - ῐν), S.Ant. 1021, El. 149 (lyr.), Fr. 654, E.HF72, and so Philem.79.10 ; but , and always in Ar. (Av. 103, al.), for in ib. 168, the words τίς ὄρνῐς οὗτος; are borrowed from Sophocles; ὄρνῑς is said to be [dialect] Att., EM632.8.]I bird, including birds of prey and domestic fowls, Hom., etc.; applied to ostriches, X. An.1.2.7 : freq. added to the specific names,ὄρνισιν ἐοικότες αἰγυπιοῖσιν Il.7.59
;λάρῳ ὄρνιθι ἐοικώς Od.5.51
; ὄ. ἀηδών, πέρδιξ, S.Aj. 629,Fr. 323 ; ὄ. ἁλκυών, ὄ. κύκνος, E.IT 1089 (lyr.), Hel.19.II like οἰωνός, bird of omen, from the flight or cries of which the augur divined, Hes.Op. 828 ; δεξιός, ἀριστερὸς ὄρνις, Il.13.821, Od.20.242, al. ;χρηστηρίους ὄρνιθας A.Th.26
, cf.Ag. 112, 157 (both lyr.);ὄ. αἴσιος S.OT52
, cf. Plu.Fab.19, Gal.12.314 ;ὀρνίθων οἰωνίσματα E.Ph. 839
.2 metaph., omen taken from the flight or cries of birds, Il.10.277, al.: generally, omen, presage, without direct reference to birds, 24.219, Pi.P.4.19 ; , cf. E.IA 988, Ar.Pl.63, Av. 719 sqq.; v. ὅδιος.III in [dialect] Att. ὄρνις, ὁ, is mostly, cock, S.El.18 ;κοκκυβόας ὄ. Id.Fr. 791
, cf. Ar.V. 815 ; ὄρνις, ἡ, hen, Men.167, 168, PCair.Zen. 266 (iii B. C., pl.); ἀλέκτορα καὶ ὄρνιθα τελέαν cock and hen, TAM2(1).245.8 ([place name] Lycia); in full,ὄ. ἐνοίκιος A.Eu. 866
;θήλεια ὄ. S.Fr. 477
; πότερον ὄ. ἢ ταὧς; Ar.Av. 102 (with play on this signf. and signf. I) ; ὁ ὄρνιξ ὁ σιτευτός fatted fowl, PCair.Zen.375.1 ;ὀρνίθων φοινικολόφων Theoc.22.72
, cf. 24.64, Mosch.3.49 ;ὄ. οἰκίης Babr.17.1
; also, goose, Id.123.1.IV in pl. sts., bird-market, D.19.245 ; cf.ὄρνεον 11
.V Μοισᾶν ὄρνιχες song-birds, i.e. poets, Theoc.7.47.VI Provs.:διώκει παῖς ποτανὸν ὄρνιν A.Ag. 394
(lyr.) ;ὄ. ὥς τις ἐκ χερῶν ἄφαντος E.Hipp. 828
; ὀρνίθων γάλα 'pigeon's milk', i.e. any marvellous dainty or good fortune, Ar. V. 508,Av. 1673, Mnesim.9, Men.936 ; but white of egg,Anaxag.
22 ; also a plant, v. ὀρνιθόγαλον.VII a constellation, later Cygnus, Eudox. ap. Hipparch.1.2.16, Arat.275, Ptol.Tetr. 26.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий